Sawi sa Pag-ibig

Bigyan mo ako ng dahilan...

...para gumising,
kung puro sakit,
ang titiisin.

...para bumangon,
kung iyon at 'yon,
ang sasalubong.

...para huminga,
kung masakit na,
ang nadarama.

...para kumain,
kung wala lang din,
ibang titikim.

...para mabuhay,
kung ang buhay ay,
wala ng saysay.

...para magmahal,
kung walang alam,
ang inaasam.

---
Kahit di na mabilang ang mga sawi sa pag-ibig sa mundong ito, dumagdag pa rin itong si Kiko. Dumagdag siya sa mga sawi sa pag-ibig dahil matatapos na ang apat na taon niya sa hayskul e hindi niya pa rin masabi sa kanyang pinakamamahal na gusto niya ito. Parati niya kasing hinihintay ang "tamang pagkakataon." Ang problema tinutuktok na siya sa ulo ni Kupido ng pana nito sa napakaraming pagkakataon e ayaw pa rin niyang kumilos.

Ngunit hindi lang naman si Kiko ang dapat sisihin. Maaari ring batuhin ng sisi iyong si Pam. Dahil nung handang-handa na si Kiko na magtapat kay Pam e nakita niyang may kasama itong ibang lalaki, si Ramon, ang MVP sa basketbol sa kanilang paaralan. Nang makita niya ang dalawa, nadurog ang kanyang puso at naisip niyang mabuting ibigay na lang niya sa lamay sa may labas ng kanilang paaralan ang isang dosenang pulang rosas na para sana kay Pam. Matapos iwan ang mga rosas, naglakad na lamang siyang mag-isa patungo sa sakayan ng bus. Dati lagi niyang kasama si Pam kapag papauwi, ngunit hindi na ngayon dahil nga may iba na si Pam.

Ilang araw pa  ang lumipas at nabalitaan niya sa mga kamag-aral niyang tsismoso't tsimosa na lagi nga raw magkasama sina Pam at Ramon. Mula noon, mag-isa na lamang mananghalian, magmeryenda, at maglakad pauwi si Kiko. Wala naman siyang magawa dahil hindi niya rin naman talaga alam ang gagawin. Si Pam na sana ang pinakauna niyang liligawan pero wala.

Nakuntento na lamang siyang manuod mula sa malayo, mula sa balkon ng paaralan nila dahil doon tanaw na tanaw niya ang dalawa tuwing matatapos ang klase. Minsa'y napapaisip siya kung paano kaya kung umeksena siyang bigla. Paano kung biglang bastusin ni Ramon si Pam at susugod na lamang siya upang iligtas ang kanyang pinakamamahal? Pero hindi. Sa pelikula lang nangyayari ang ganoong bagay at alam niyang matinong babae si Pam. Pero dahil laging sa madilim na sulok nagkukuringgian ang dalawa, minabuti ni Kiko na maghulog ng maliit na pakete na binalutan niya ng papel at sinulatan ng mga salitang: "Proteksiyon, bago umaksiyon" sa laker ni Pam. Mahirap na, baka madengue si Pam kaya binigyan niya nga ng OPP losyon.

Iyon na ang huling ginawa niya para kay Pam. Kinalimutan / pilit na kinakalimutan na ni Kiko si Pam. Kasama na siya sa mga sawi sa pag-ibig sa mundong ito. Kasama na siya sa mga naghihintay ng "tamang pagkakataon" at sa kaniyang paghihintay, naisulat niya na lamang ang tula sa itaas. Sa totoo lang, marami na siyang naisulat na tula sa kahihintay, ngunit dahil sa kasawian niya kay Pam mukhang marami pa siyang tulang isusulat pa.

---
Ito ang nagawa ko matapos basahin ang "Hari Manawari" ni German Villanueva Gervacio. Nagandahan kasi ako e. Ang ganda nung love story.